تورجور سامانه جستجو و مقایسه برنامه های بازدید از میراث فرهنگی ، طبیعتگردی، شهرگردی، گردشگری ورزشی(دوچرخه سواری،کوه نوردی….) ، ماجراجویی (دره نوردی، غار نوردی، آفرود…) و دوره های آموزشی مربوط به آنها می باشد ، برگزار کننده ها میتوانند همه برنامه های خود را در تورجور ثبت کرده و علاقه مندان با جستجو و مقایسه ، تور مورد علاقه ی خود را جور کنند. برای دیدن اطلاعات بیشتر به سایت تورجور مراجعه کنید.
جاده اش شبیه به جاده چالوس، دشت هایش همانند دشت های پهناور چهارمحال و بختیاریبا آب و هوای دل انگیز، با نام مارکده. مارکده چهارمحال و بختاری یک روستا با قدمت بسیار، شاهد سیل عظیم گردشگران ایرانی و خارجی در تمام طول سال مخصوصاً در فصول گرم سال است.زیبایی های طول مسیر بسیار خیره کننده و غیر قابل پیش بینی است. ما صبح از اصفهان حرکت کردیم. عکس ها توسط خودم گرفته شده اند.
برای رسیدن به روستای مارکده از سمت اصفهان شما دو انتخاب دارید. یکی نزدیک ترین راه و دیگری راه راحت تری است.
در مسیر اول شما با طی مسافت ۸۰ کیلومتر از اصفهان به مارکده خواهید رسید. ابتدا به نجف آباد رفته و از آنجا به سمت مارکده حرکت و پس از ۶۰ کیلومتر به مقصد خواهید رسید. در مسیر دوم شما به سمت زرین شهر میروید و از جاده عوارضی معروف در پس از ورودی فولادشهر به سمت مارکده میروید که در این راه شما نجف آباد را رد میکنید و میگذرید. از این طریق شما با سرعت بالاتر و راحت تر و با پرداخت ۱۵۰۰ تومان عوارضی و طی مسافت ۱۰۰ کیلومتر به مارکده خواهید رسید.
ما از جاده عوارضی رفتیم و تصمیم گرفتیم در مسیر بازگشت از جاده نجف آباد برگردیم.ما یک عوارضی پرداخت کردیم و بعد از ۴۰ کیلومتر از اتوبان خارج شدیم و با جاده یک طرفه به سمت مارکده رو به رو شدیم.
برای مطالعه مقالات دیگر نقاط ایران به صورت رایگان از سایت تورجور دیدن کنید
صبح حوالی ۷ نزدیک ساحل عشاق تو جاده بین عسلویه و بندر مقام یه توقف کوچیک داشتیم.جای خوش منظره ای بود و هوای مطبوع ساحل لذتشو بیشتر میکرد،هوای پاک و پر از اکسیژن.
سرپرست گروه با سرپرست قایق دار های بندر مقام برای ساعت ۹ هماهنگ کرده بود.به ترتیب سوار قایق ها شدیم که مثل بقیه جاهای خلیج فارس حداکثر ۸ نفر سوار می کردن.حدود ۴۰ دقیقه قایق سواری داشتیم.نزدیک جزیره میشد جریان های آب تفکیک شده ساحلی و عمیق رو بخوبی دید.چه آب پاکی!!! تا عمق ده متری آب خیلی خوب قابل دیدن بود.محو تماشای آب بودم که دیدم چه جمعیتی تو جزیره است! خلاصه رفتیم مستقر شدیم.هنوز چادر ها کاملا برپا نشده همگی تو آب بودیم.بعد از کمی بازی برای ناهار عدس پلو درست کردیم به همراه سالاد.اسنورکل و گپ و گفت تا آخرای شب و شام و استراحت.خواب توی کیسه خوابم همیشه برام جذاب بوده.
شما میتوانید جهت مطالعه نسخه کامل این سفرنامه ساحل جزیره مارو ، کلید کنید.
– آب و هوای جزیره مارو
دمای هوا و تابش آفتاب قابل قبول بود،گرچه آفتاب بدون پوشش پوست بدن رو میسوزند و کمی پوشش مثل یه تی شرت آستین بلند و کلاه لبه دار کافی بود.از حوالی غروب هوا کمی سرد میشد و برای شنا مناسب نبود.شب به راحتی با یه بادگیر سر میشد.وسایل ماهیگیری هم داشتیم که به دلایلی مثل نداشتن قایق،نداشتن چوب بلند،و شلوغ بودن اطرافمون موفق نشدیم ماهی بگیریم.
اوایل اردیبهشت ماه بود و سفری به تکه هایی از بهشت داشتم، به دشت لاله های واژگون شهرکرد. ساعت ۷ صبح از اصفهانراه افتادیم به سمت باغبهادران. هرچه از باغبهادران میگذشتیم، بیشتر و بیشتر طبیعت خودش را نشان میداد. در راه به سمت شهرکرد، از میان کوهستان های بسیار زیبا عبور کردیم.
تمامی عکس ها توسط بنده گرفته شده اند.
اولین بارم نبود به شهرکرد میرفتم اما در این فصل هیچ گاه به زیبایی اش ندیده بودم. به شهرکرد که رسیدیم شهری چسبیده به کوهستان با مردمانی خودن گرم و لر زبان رو به رو شدیم. دیدنی های شهرکرد در بهار واقعا بی نظیره.
بعد از صرف یک چایی دبش و مختصر گشتی در اطراف شهر، تصمیم گرفتیم به دشت لاله های واژگون بزنیم. تا به حال به آنجا نرفته بودم و با اینکه بومیان آنجا خبر از کم شدن لاله ها داده بودند اما دل رو به دریا زدیم و به سمت چشمه دیمه حرکت کردیم.
عهد کردیم که در راه بازگشت سری هم به کوهرنگ و آبشارش بزنیم. جاذبه های گردشگری کوهرنگ بسیار زیبا هستند.
نمیتونم بیان کنم اما باور کن زیبایی دره ها و کوه های سرسبزش باعث شد یادم برود که دارم به دشت لاله های واژگون میروم. نشون به آن نشان که بارها گم شدیم و از جی پی اس برای پیدا کردن راه درست کمک گرفتم. تمامی نداشت. آن زیبایی های طبیعت تمامی نداشت. من مدتی پیش به رامسر از طرق جاده چالوس سفر کردم. سالیان سال بود که فکر میکردم طبیعت شمال کشورم زیبا ترین طبیعت را در ایران دارد. اما اشتباه میکردم. در راه دشت لاله های واژگون، طبیعتی را به چشمانم دیدم که حتی نمیتوانم بیانش کنم. دره هایی که با دیدنشان وحشت بدنم را گرفت. آنقدر وسیع و آنقدر زیبا که در فیلم های هالیوودی میتوانی ببینی.
مسیر دشت لاله تا آبشار شیخ علی خان
آنجا بود که فهمیدم رغیب اصلی طبیعت خط شمالی، طبیعت چهارمحال و بختیاری است. این را نمیتوانم به شما ثابت کنم مگر آنکه به چشمانتان ببینید. بعد از مدتی رانندگی به دشت لاله های واژگون رسیدیم. بسیار زیبا و چشم نواز بود. باورتان نمیشود، آن دشت های وسیع و مرتفعش در میان لاله های قرمز رنگش خود نمایی میکرد.
دشت لاله های واژگون
به عکاسی و گردش پرداختیم و آنجا بود که تصمیم گرفته بودیم که به این سفرمان خاطمه بدیم و برگردیم. اما مگر میتوانستیم این طبیعت را رها کنیم. هیچ خستگی را در خودم حس نمیکردم. حدود ۲۰۰ کیلومتر از اصفهان رانندگی کرده بودم. و ساعت طرفای ۱۲ بود. تصمیم گرفتیم که به راهمان ادامه دهیم. با پرس و جو و گذری در نقشه با یک آبشار زیبا در میان کوه و دره های شگرف این استان آشنا شدیم؛ آبشار شیخ علی خان. خواستیم به عهدمان هم عمل کنیم و به کوهرنگ هم رفته باشیم اما زمان این اجازه را به ما نمیداد و باید قبل از غروب آفتاب برمیگشتیم. تصمیم گرفتیم به کوهرنگ برویم اما به آبشار شیخ علی خوان. خیلی تعریفش را شنیده بودیم. این را هم باید بگم که مسیر منتهی به دشت لاله های واژگون بسیار خراب بود. به اندازه کافی چاله چوله داشت تا مارو از ادامه دادن متوقف کنه. برای همین برای مدتی گردش و عکاسی ماشین را پارک کردم و پیاده روی ای هم در میان دشت ها کردیم. از سربازی که در ورودی دشت نگهبانی میداد مسیر منتهی به آبشار را پرسیدم راه افتادیم. باورم نمیشد، این همه زیبایی که در طول مسیر قبل دیده بودم را هنوز نتونسته بودم هضم کنم که با یک پدیده خیلی باحال تر رو به رو شدم. شوکه بودم. در میان کوه ها و دشت های سرسبز و آب های جاری اش، کوهستان های دوردست که انگاری جلوی پایمان بودند، پوشیده شده بودند از برف های سفید که میتوان به جرات گفت که این را در هالوود هم ندیده بودم.
وای که نمیدونستی که چه صحنه ای بعد از هر پیچ در انتظارت است. بعد از سی چهل کیلومتر رانندگی به یکباره با آبشار شیخ علی خان رو به رو شدیم که در سمت راست جاده قرار داشت.
